Ambivalent
Je was zo gek op hem
dat je het liefst meteen
langzaam op zou willen lossen
en versmelten met de muur.
Toen dat helaas niet lukte
wilde je dat het gauw overging
terwijl het bleef.
Maar dan
net als je er een beetje
aan bent gewend
denk je er een dag
niet aan.
Dan twee,
een week,
een maand.
En op een dag
is het zomaar weg,
heel gek.
Je kijkt onder het bed
onder de kast
tussen je sokken
een beetje opgelucht
ook wat onwennig
zo ineens.
Je bent ze kwijt
al die warrige gevoelens.
Wat nu?
Wat ongezellig
want
met wie moet ik nu
imaginair discussiëren?
