De moderne Nederlandse mens is eigenlijk nog uitsluitend vertrouwd met kant-en-klare groenten uit de stoommaaltijden van Albert Heijn. Ik heb zelfs een tijd een vriend gehad die uitsluitend iets groens wilde eten als er ook broccoli in zat, hetgeen mij een ware virtuoos heeft gemaakt op het gebied van broccoli-taart, omelet met broccoli, gewokte broccoli… Waarmee ik maar wil zeggen, er zijn veel soorten groenten die wij niet direct kunnen benoemen, laat staan op gepaste wijze schoonmaken en bereiden. Pastinaak bijvoorbeeld. Volgens mij is dat een soort van langwerpige knol, maar helemaal zeker ben ik daar niet van. Ook had ik onlangs nogal wat moeite met het identificeren van venkel, en van het onderscheid tussen bleekselderij en knolselderij raak ik altijd een beetje in de war. Voor deze producten bestaat een heel prozaïsche noemer: ‘vergeten groente.’
Om deze vergeten groenten een beetje uit het verdoemhoekje te halen, had de Universiteit Utrecht toen ik daar nog studeerde een mooi initiatief, genaamd ‘De Groentetas.’ Voor 5 euro per week at je als student een week lang de meest bizarre groenten (en fruit) afkomstig uit een bruin papieren zak, te bereiden volgens bijgeleverd stenciltje met recepten. Ik ben daar nooit aan begonnen, het idee dat ik een hele week zelf zou moeten koken vond ik in die tijd (eigenlijk nog steeds) erg beangstigend. Maar het initiatief valt in theorie toe te juichen. Een wazige huisgenoot van mij had wel zo’n tas, sterker nog, zij had daar een abonnement op, en mijn herinneringen aan haar culinaire experimenten zijn niet al te best. Zo was daar de keer dat ze iets had proberen te maken met gepureerde pompoen erin: een ware nachtmerrie. Urenlang hebben we de oranje kledder van de muren moeten dweilen.
Toch is het allemaal niet voor niets geweest, want de pompoen heeft een ware revival doorgemaakt. Eigenlijk was het ook meer een modegroente (of modevrucht?), geïmporteerd uit -waar anders- Amerika. Tien jaar geleden werd de pompoen in Nederland uitsluitend gebruikt als ludieke decoratie in de bloemstukjes van eigen huis en tuin, tot ineens de pompoensoep werd geïntroduceerd in ons leven, en daarna de pompoen-pastasaus, en de pompoen met vlees in de oven, enzovoorts. Zelf denk ik dat de trend van de komende jaren de kaki wordt. U heeft hem misschien al wel zien liggen bij de Turkse groenteman, zonder te weten dat het een kaki (kako?) was. Deze mooie oranje vrucht heeft een mangoachtige structuur en kan, met een beetje fantasie, prima in warme gerechten worden gebruikt. Over niet al te lange tijd zullen wij allemaal niets anders meer willen. De mode is onverbiddelijk.
